Ambassadeurs

Naast het team, het bestuur en alle vrijwilligers, kent Theater Na de Dam ook een groot aantal ambassadeurs die ieder op hun eigen manier betrokken zijn. Ze schrijven teksten voor lezingen en voorstellingen, spreken tijdens Gesprek Voor de Dam, treden op tijdens Nacht Na de Dam of zetten zich in om anderen in beweging te krijgen in het weekend van 4 en 5 mei.

Theater Na de Dam is blij de volgende personen als ambassadeurs te hebben:

”Wat ik zo waardevol vind van 4 mei is dat we ons met z’n allen collectief iets voornemen die dag. En ook al kan ieders motief of gevoel daarover verschillen, toch doen we heel even twee minuten allemaal hetzelfde. We zijn hoe dan ook allemaal samen in die stilte. Voor mij betekent het dat we niet losstaan van elkaar en de geschiedenis, en elkaars geschiedenis. Dat verbonden zijn is niet alleen maar mooi, maar ook en misschien vooral heel erg pijnlijk. Dat is waar de voorstelling in Carré voor mij over moest gaan.”

Meral Polat

”Het was een eer om op 4 mei 2015 samen met Wende in Carré te spelen. Wij voelden beiden de noodzaak om onszelf uit te dagen en eerlijke vragen te stellen voorbij de bekende opvattingen over herdenken en vrijheid. Dit omdat vrijheid en de beperking daarvan juist een vloeibaar begrip is dat eerlijkheid en zelfreflectie gebiedt.”

Typhoon

”Ik vond het een grote eer om onderdeel te mogen zijn van Theater Na de Dam 2016 in Carré. Het gaf me de kans om samen met het publiek in alle eerlijkheid na te denken over de woorden ‘Opdat we niet vergeten’. Misschien zijn we meer vergeten dan we zouden willen.”

Nasrdin Dchar

”Theater Na de Dam is voor mij een plek om te herdenken door middel van muziek. Tijdens Dodenherdenking worden betekenissen als ‘vrijheid’, ‘vergeving’ en ‘herinnering’ extra beladen, en terecht. In 2015 stond ik samen met Typhoon in Carré. We waren bereid om op deze dag ons persoonlijke glazuur van die woorden af te krabben, ze in hun naaktheid aan elkaar te spiegelen om ons vervolgens af te vragen: “En wat nu?” Die vraag brengt de dialoog op gang. Theater Na de Dam biedt hiervoor elk jaar weer een podium en dat is ontroerend en erg belangrijk.”

Wende

”Mijn oma zat in het verzet en vertelde vaak over de Tweede Wereldoorlog en dat waren voor mij heel beeldende verhalen. Mijn oma is altijd mijn voorbeeld geweest. De moed die zij destijds had, is indrukwekkend. Daarom besloot ik dat in de voorstelling die ik in 2014 mocht maken voor Carré het vrouwelijk perspectief op de oorlog centraal moest staan. Ik wilde dat de voorstelling hoop zou geven. Het eerste dat in me opkwam was dat er een gospelkoor moest komen; dat staat voor mij heel erg symbool voor hoop. Samen zingen geeft kracht.”

Hadewych Minis